List Dyrektor ZSR Grabonóg do absolwentów

Wasz czas pobytu w tej szkole już dzisiaj się kończy. Mija kolejny rozdział w grubym tomie Waszego życia. Kończycie naukę w Liceum i Technikum, uzyskujecie wykształcenie średnie. Tym samym otwierają się przed Wami nowe perspektywy: dalszej nauki w kolejnym etapie edukacji na studiach, pracy zawodowej, może plany założenia rodziny, a może jeszcze poszukiwań swojego miejsca na świecie. Niestety, nie możemy się spotkać dzisiaj, by wręczyć Wam świadectwa ukończenia szkoły - uwieńczony sukcesem owoc czteroletniej w przypadku technikum i trzyletniej w przypadku liceum, nieraz ciężkiej pracy w tej szkole.

Drodzy Absolwenci, Szanowni Rodzice, Koleżanki i Koledzy!

„ Każde pokolenie ma swój czas.”

Kochani Absolwenci

Wasz czas pobytu w tej szkole już dzisiaj się kończy. Mija kolejny rozdział w grubym tomie Waszego życia. Kończycie naukę w Liceum i Technikum, uzyskujecie wykształcenie średnie. Tym samym otwierają się przed Wami nowe perspektywy: dalszej nauki w kolejnym etapie edukacji na studiach, pracy zawodowej, może plany założenia rodziny, a może jeszcze poszukiwań swojego miejsca na świecie.

Niestety, nie możemy się spotkać dzisiaj, by wręczyć Wam świadectwa ukończenia szkoły - uwieńczony sukcesem owoc czteroletniej w przypadku technikum i trzyletniej w przypadku liceum, nieraz ciężkiej pracy w tej szkole. Warunki nie pozwalają na uroczyste, jak do tej pory zwyczajowo organizowane spotkanie z władzami, rodzicami, nauczycielami i uczniami. Mam jednak nadzieję, że będziemy się jeszcze spotykać bardziej oficjalnie na egzaminie maturalnym i egzaminie zawodowym.

„Świat jest teatrem, aktorami ludzie, którzy kolejno wchodzą i znikają, każdy aktor niejedną gra rolę”. Dzisiaj ostatnie uczniowskie wejście na scenę. Teatr Niezwykły pod nazwą Zespół Szkół Rolniczych w Grabonogu pragnie uhonorować swoich aktorów, którzy grali role uczniów w szkole przez trzy i cztery lata. Jak w każdym teatrze, jak w każdej sztuce były role główne, pierwszoplanowe, drugoplanowe, ale były też epizody. Co więcej role grane w ZSR w Grabonogu każdy z Was wybierał sam. Każdy z Was miał możliwość wcielić się w wiele ról a każda z nich, mam nadzieję pozostanie w Waszej pamięci. Spędzone tu trzy i cztery lata, to czas wypełniony nie tylko sztywnymi ramami lekcji i klasówek. Przez te lata byliście bardzo ważną częścią społeczności lokalnej, która była aktywna w naszym środowisku. Prowadziliśmy wiele akcji charytatywnych, konkursów, pokazów, warsztatów i prezentacji. Uczestniczyliśmy w wielu dodatkowych programach, projektach, kursach, wycieczkach, spotkaniach. Mieliśmy możliwość uczestniczenia w dwóch wielkich projektach finansowanych z funduszy unijnych: „Cyfrowa Szkoła Wielkopolska 2020” i „Moja wiedza mój sukces”. Każdy z Was do swojego CV może dołączyć zdobyte certyfikaty i dyplomy. Radością napawa fakt, iż bardzo pozytywnie oceniają Wasze umiejętności pracodawcy, u których odbywaliście praktyki zawodowe.

Drodzy Uczniowie, właściwie Absolwenci. To właśnie dziś - teraz w ciągu tych kilkunastu godzin kończy się najpiękniejszy etap Waszego życia. Wiem, wiem… Opuszczacie mury szkoły. Jesteście u progu dojrzałości – teraz już bierzecie życie w swoje ręce. Powinnam zwracać się do Was „Szanowni Państwo”, a ja wciąż chciałabym mówić „Uczniowie”. Robię to jednak z dwóch powodów…

Po pierwsze – w myślach nauczycieli i moich, wszystkich którzy z Wami pracowali, na zawsze nimi pozostaniecie. Mieliśmy zaszczyt towarzyszyć Wam w trudnej i pełnej wyzwań wyprawie do dojrzałości. Pamiętamy, jak przekraczaliście próg naszej szkoły – pełni obaw, czy dacie sobie radę z edukacją i znajdziecie przyjaciół. Daliście radę. My jesteśmy z Was – naszych Uczniów – dumni. I Wy sami też odczuwajcie dumę!

Wasza wiara w sukces i wytężona praca stoją za tym, że dziś staliście się absolwentami naszego liceum i technikum.

Po drugie – warto pozostać uczniem przez całe życie. Głód wiedzy, chęć doświadczania, ciekawość świata sprawiają, że wciąż się rozwijamy, zmieniamy. Nie egzystujemy, ale naprawdę żyjemy.

I właśnie do tego Was, moi Kochani zachęcam. Dziś życzę – młodzieńczej pasji poznawania świata, która nigdy się nie wypali. Uczcie się wciąż, by podejmować mądre decyzje. Uczcie się również na błędach – nie tylko własnych…

Prócz radości i dumy czujecie zapewne niepokój – co dalej?

Co przyniesie przyszłość?

Niezależnie od tego, co myślicie o czasie, który za Wami, będziecie do niego wracać wspomnieniami przez całe dorosłe życie. Nie raz z rozrzewnieniem pomyślicie – żeby tak można przeżyć jeszcze raz, żeby choć na chwilę wrócić w młodzieńczy, beztroski świat, pełen recept, które można było realizować zupełnie dowolnie i zupełnie za darmo. Teraz przed Wami otwiera swoje drzwi długo oczekiwana przez Was dorosłość. Kolorową krainę nastoletnich marzeń coraz częściej przysłaniać będzie szara mgła rzeczywistości. Dorosłość moi drodzy to życie na własny rachunek, gdzie nie ma gotowych do realizacji schematów, gdzie każdy wybiera dowolnie sposób rozwiązania piętrzących się problemów i ponosi pełną odpowiedzialność za osiągnięte efekty wraz z ich konsekwencjami. W tej historycznej chwili chciałabym podziękować za wszystko, czego od Was się nauczyłam. Bo nie jest tak, że tylko uczniowie uczą się w szkole. Nie jest tak, że nauczyciele uczą tylko uczniów. Uczą się również sami, poprzez doświadczenie Waszych sukcesów i porażek tak edukacyjnych jak i społecznych, co w szkole zwykło się nazywać zachowaniem.

A teraz przyszedł czas na podziękowania: wielki ukłon kieruje w stronę Rady Powiatu Gostyńskiego, Zarządu Powiatu z Panem Starostą Robertem Marcinkowskim, Wicestarostą Panem Januszem Sikorą, które wyrażały zgodę na ponoszenie większych od subwencji wydatków na sfinansowanie komfortu kształcenia oraz poprawy jakości efektów pracy szkoły, niekoniecznie mierzonych rankingami wyników egzaminów zewnętrznych.

Dziękuję organizacjom i instytucjom współpracującym ze szkołą:

Panu Leszkowi Antkowiakowi Prezesowi Sądu Rejonowego w Gostyniu,
Panu Piotrowi Goryni Powiatowemu Komendantowi Policji w Gostyniu,
Księdzu Proboszczowi Dariuszowi Dąbrowskiemu,
Księdzu Superiorowi Markowi Dudkowi,
Panu Leszkowi Jankowskiemu dyrektorowi organizacyjnemu Festiwalu Musica Sacromontana,
Józefowi Konarczakowi właścicielowi firmy Konarczak w Pogorzeli.

Dziękuję naszym absolwentom:

Tomaszowi Kaniewskiemu właścicielowi firmy AGROTOM w Pogorzeli,
Rajmundowi Lirze właścicielowi Firmy Lira w Bielewie,
Janowi Nowackiemu współwłaścicielowi Firmy Nowaccy w Gostyniu.

Pragnę również podziękować Waszym nauczycielom, wychowawcom i wszystkim nauczycielom za wszystko, co zaoferowali Wam w przeciągu tych kilku lat spędzonych w szkole. Dziękuję pracownikom administracji i obsługi, których praca zapewnia nam dobre i bezpieczne warunki do nauki i pracy - bezpiecznie, ciepło, czysto, miło…

Dziękuję Waszym Rodzicom, którzy Was wspierali i motywowali do pracy. Najważniejsze dla nas jest to byście byli dobrymi przyzwoitymi ludźmi. Uwierzcie mi warto być przyzwoitym.

A teraz pewnie walka o wymarzony indeks, upragnioną pracę, stworzenie własnego miejsca na ziemi. Życzę Wam więc mądrze wytyczonych celów. Z jednej strony na miarę Waszych możliwości, z drugiej – o krok dalej. Nie bójcie się marzeń. One dodają sił, motywują do działania, zachęcają do przekraczania własnych ograniczeń. Głęboko wierzę, że moim Uczniom się to uda. „Nie potrafię przewidywać, ale potrafię kłaść podwaliny. Bo przyszłość jest czymś, co się buduje”, ktoś mądry tak kiedyś powiedział. Ani ja, ani wy nie jesteśmy w stanie przewidzieć dziś przyszłości. Ale dzisiejsze święto przeżywane zdalnie - potwierdza, że umiecie „kłaść podwaliny”, zaczęliście budować swoją przyszłość. Kolejne cegiełki są w Waszych rękach, Waszych głowach i Waszych sercach. Tu i teraz, bowiem „Tylko głupiec myśląc o przyszłości, zapomina o teraźniejszości”. Te mądre słowa Alberta Camusa niech staną się dla Was drogowskazem. Przed Wami ostatni etap tego poziomu edukacji – matura. Czas trudny, pełen emocji ale ważny. Życzę Wam byście wykorzystali go jak najlepiej. Budujcie Waszą przyszłość na mądrości, którą tyle lat zdobywaliście. Od dziś każdy z osobna, nie oglądając się na innych staje przed koniecznością wytyczenia sobie celów dorosłości. To bardzo ważne, by rozumieć, że:

„Najpierw trzeba znaleźć cel, a później drogę do celu”
Pascal zostawił nam tę maksymę:
„Przeszłość i teraźniejszość są naszymi świadkami,
Tylko przyszłość jest celem”

Jestem przekonana, że jesteście przygotowani do tego by samodzielnie swoją przyszłość kreować. Ukończenie szkoły, pomyślnie zdane egzaminy maturalny i zawodowy ciekawe zawodowe studia – to wszystko mądrze wykorzystane, stanowić będzie bazę do osiągania sukcesów w życiu osobistym i zawodowym każdego z Was. Czeka Was więc wiele trudnych życiowych decyzji, ale najpierw – egzaminy, to od ich wyniku będzie wiele zależało. Dlatego w pierwszej kolejności życzę Wam połamania piór na maturze i egzaminie potwierdzającym kwalifikacje zawodowe. Życzę Wam, byście w tym trudnym, ale pięknym momencie swojego życia byli dumni z każdego wyboru, jakiego dokonacie. Życzę by otaczali Was życzliwi ludzie i abyście mieli wystarczająco dużo wiary i siły, by realizować swoje marzenia. Dobrze wykorzystajcie te najbliższe lata, bo każde pokolenie ma swój czas.

Razem z Waszym końcem nauki - końca dobiegł też mój czas pracy zawodowej. Odejście na emeryturę traktuję jako coś oczywistego. Człowiek jest cząstką jakiejś wspólnoty i we wspólnocie jest jego siła. Przynależałam do wspólnoty tej szkoły przez 40 lat. Najpierw od 1981r. od stycznia jako nauczyciel.

Od 1986 r. jako kierownik filii w Domachowie. Potem od 1997r. jako kierownik szkolenia praktycznego i wreszcie jako dyrektor przez ostatnie 13 lat. Cały czas traktowałam pracę, jako służbę innym ludziom nikt nie żyje tylko dla siebie. Przez ostatnie lata pracy jako służbę ukochanej szkole-mojej szkole. Przede wszystkim byłam nauczycielem. Dyrektorem się bywa nauczycielem jest się zawsze. Jako cząstka społeczności szkolnej starałam się najlepiej jak potrafiłam wypełniać przypisane mi zadania. Czułam się bardzo dobrze wśród szkolnej społeczności – myślę, że mam powołanie do zawodu nauczyciela. Praca z ludźmi to dobra szkoła życia. Pewno przyjdzie czas na jakąś głębszą refleksję.

Dziś jednak ogarniam myślami i sercem wszystkich, z którymi zetknęło mnie życie w czasie pracy w tej szkole. Spośród najpiękniejszych słów i wartości wybieram dziś wdzięczność dla wszystkich, których tu spotkałam, a więc Dziękuję Wam Kochani Uczniowie i Absolwenci , Drodzy Rodzice, Szanowni Samorządowcy, Urzędnicy, Przedstawiciele Organizacji i Instytucji oraz Koleżanki i Koledzy!

Bożena Ryczkowska

Dyrektor Zespołu Szkół Rolniczych

im. gen. Józefa Wybickiego

w Grabonogu